Communicatie en ethisch gedrag

Ethiek in communicatie, wat is dat. Ik vertaal dit voor mijzelf, wat hoort wel en wat hoort niet. Ieder bedrijf wil graag op een goede manier met zijn mensen omgaan. We willen immers dat de mensen gemotiveerd en op een leuke wijze aan het werk zijn. Soms houdt dit in dat minder leuke gesprekken moeten plaatsvinden. Het doel hiervan is meestal de medewerker weer in de goede richting krijgen. In het ergste geval nemen we afscheid.

Vorige week werd ik geconfronteerd met een situatie, waarin ik mij werkelijk afvroeg wat kan je nog maken als bedrijf. De volgende situatie deed zich voor. Een bedrijf dat vrijwel volledig betaald wordt vanuit gemeentelijke budgetten, heeft een probleem met een medewerker. De medewerker werd netjes op donderdag uitgenodigd voor een gesprek op maandag. Hier is niets mis mee. De medewerker zou een gesprek hebben met 3 personen en hij zou aansluitend de rest van de dag vrij hebben. Hij mocht iemand meenemen naar het gesprek.

Het feit dat het bedrijf 3 mensen tegenover een medewerker neerzet  is heel zwaar. Veelal wordt een medewerker overdonderd door de overmacht. Er ontstaat een ongelijkwaardige situatie.  Het feit dat ze aankondigen dat hij de rest van de dag thuis mag blijven is zeer bijzonder. Dat hij iemand mee mag nemen geeft aan dat ook hij een getuige nodig heeft. De mededeling suggereert de ergste dingen. 

De medewerker (55+), een analfabeet die allerlei bekende gedragsproblemen kent (ADHD, PDNOS etc.) slikt dagelijkse 3 verschillende middelen voor anti depressief gedrag en slaaptabletten om te kunnen slapen. De medewerker werkt op de werkvloer en is slim op zijn manier, maar veel zaken van kantoor begrijpt hij niet. De medewerker is totaal van slag, haalt nieuwe medicijnen en slikt extra tabletten, omdat hij van de boodschap alleen niet meer kan slapen. Hij vindt het wachten vreselijk.

Wat is nu in deze ethisch nog verantwoord communiceren van het bedrijf? Het bedrijf wil netjes communiceren, maar vergeet totaal met welk probleem ze een medewerker opzadelen. Door het gesprek over het weekend heen te tillen, zorgen ze ervoor dat de medewerker het hele weekend met de ellende zit. Hij haalt zich van alles in het hoofd. 

Zonder in te gaan op de inhoud van het gesprek, is het proces naar het gesprek toe heel belangrijk. Het proces moet heel goed afgestemd worden op de doelgroep van het gesprek. Meestal willen we een gelijkwaardig gesprek om de medewerker op het goede spoor te krijgen. De weg die dit bedrijf bewandelt, zorgt op voorhand voor een ongelijke positie, waarbij de medewerker al helemaal opgehitst is.

Medewerkers die in de regel gewend zijn om te werken met de handen en minder met het hoofd, zijn vaak directe mensen. Als er een gesprek moet komen, dan willen ze graag het gesprek direct voeren en niet moeten wachten op het gesprek. Timing is dus heel belangrijk.

Ik ben benieuwd wat anderen van deze situatie vinden en hoe het proces naar een gesprek anders aangepakt had kunnen worden?

NB: Ik hoop voor het bedrijf, dat de man verrast wordt met een surprise dag waar hij volledig in de watten wordt gelegd. Een beetje al á Robert ten Brink en andere TV programma’s of een soort van Candid camera.

Communicatie in bedrijven en verschillende culturen:

Op 2 februari ben ik in Nordhorn bij een bijeenkomst geweest over grenswerk. Carla Seifert gaf een presentatie over cultuur overeenkomsten en verschillen. Na deze korte presentatie begrijp ik dat bedrijven, die werken met verschillende nationaliteiten een extra communicatie probleem kunnen hebben.

Het aardige is dat ik bij onze grootste lampen fabriek heb gewerkt. Mijn baas was een Duitser, evenals onze inkoopmanager, de techniek man was een Oostenrijker. Verder liepen er nog een aantal Belgen, Aziaten en Amerikanen rond. Na de presentatie van Carla begrijp ik in wat voor een Babylonische spraakverwarring ik gewerkt heb.

Als een Duitser en een Nederland in het werk ja zeggen, dan nemen ze actie. Als een Belg ja zegt, dan bedoeld hij, dat hij gehoord heeft wat jij hebt gezegd. Ingewikkeld hé. Een Griek geeft met een ja een soort van intentieverklaring. Daarmee kan hij alle kanten op.

Een mooi verschil tussen de Duitsers en de Nederlanders werd gevat in het volgende voorbeeld. Als een leidinggevende zegt: “Wij gaan vanmorgen allemaal rechtdoor , door de deur heen en wachten achter de deur”, dan gebeurd het volgende:

• Een Duitser loopt netjes rechtdoor, gaat door de deur en wacht.
•  Een Nederlander gaat eerst in discussie waarom die specifieke deur en niet de deur links of rechts. Vervolgens vragen ze moet dat nu en vragen ze ook nog waarom ze eigenlijk moeten wachten achter de deur. Een Nederlander wil eerst discussiëren en overeenstemming hebben over het besluit.

Ook in Nederland hebben we op regionaal niveau, onze eigen culturen. Een westerling wordt gezien als snel, arrogant en luidruchtig. Een oosterling wordt gezien als terughoudend, stug en degelijk.

Als je dieper kijkt in een organisatie dan heb je ook weer verschillen in cultuur tussen de mensen op kantoor en de uitvoering of tussen man en vrouw. Woorden kunnen op verschillende niveaus anders opgepakt worden.

In de interne communicatie is het vaak moeilijk om met een korte boodschap alle neuzen in dezelfde richting te krijgen. Mensen geven hun eigen betekenis aan woorden.

Vaak voelen medewerkers in het bedrijf zich onbegrepen. Herken je dit?

Communicatie in bedrijf: De start

Ik heb bij verschillende bedrijven gewerkt en kom tot de conclusie dat communicatie tussen mensen heel lastig is. Deze blog gaat niet over het schriftelijk communiceren, maar over het mondeling communiceren. Het schrijven is weer een vak apart.

De meeste van ons hebben vanaf onze geboorte leren praten. Een talent tot praten hebben we en toch gaat het heel vaak mis. Het gaat mis in huis, in de kroeg, op het internet, maar zeker op het werk. Zolang alles leuk en fijn is, zijn er niet zoveel problemen. De irritaties beginnen als we elkaar niet kennen, niet mogen of elkaar alleen maar op afstand spreken. Je kunt het allemaal wetenschappelijk en psychologisch verklaren. Verstandelijk begrijpen we de problemen wel, maar hoe kan je nou handen en voeten geven om ze op te lossen.

Het is altijd de zelfde leidinggevende, die jou niet wil begrijpen of die collega doet altijd zo uit de hoogte. Hoe vaak hoor je niet ik heb een hekel aan mensen die zich niet aan de afspraak houden. Met die types kan ik echt niets.

Wat kom jij in je werk tegen en waar loop je tegen aan?